STO، توکن قانون مند شده
با ورود ICOها به دنیای تکنولوژی و بستر بلاکچین تغییرات بسیار زیادی در صنایع وکسب و کارها ایجاد شد. بسیاری از ICOها با هدف بهتر شدن کسب و کارها شروع به کار کردند و موفق شدند. اما بسیاری نیز تنها راهی بودند برای کلاهبرداری. از همین امر می توان نتیجه گرفت که ایراداتی در این تکنولوژی نوین وجود دارد که باید حل شوند.
از جمله این کاستی ها می توان به کمبود نظارت نهادهای قانونی برICO ها اشاره کرد. این که پیدا کردن مبدأ ساخت ICO و یا تیم مدیریتی آنها دشوار به نظر می رسد نیز می تواند از جمله کمبودهای این سیستم به شمار رود.
هر چند که بسیاری از ICOهای موفق دارای نظارت قانونی معتبر و تیم مشخص و قابل شناسایی هستند، اما با توجه به کلاهبرداری های انجام شده مشخص است که راه حلی برای این مشکلات باید در نظر گرفته شود. این راه حل چیزی نیست به جز STOها یا همان عرضه توکن های امنیتی.
STO، توکن قانون مند شده:
بیایید ابتدا با دلایل شروع کنیم.
چرا انتقال توکنها به سمت امنیتی شدن اهمیت دارد؟
دلیل اول قانونمند شدن توکن هاست. هر چند که مقامات نظارتی در حال حاضر به دلایل سیاستی خاص توکن های ابزاری را بعنوان ارزهای بهادار پذیرفتهاند اما این کافی نیست.
دلیل دوم و بسیار مهم نیز، حقوق سرمایه گذار است. از آنجایی که تاکنون اکثریت پروژه های ICOها از بین رفته است، این سؤال پیش می آید که وقتی این اتفاق می افتد پول سرمایه گذاران به کجا میرود؟
چرا که اگر توکنها واقعاً مثل یک ابزار باشند، مثل یک توکن کارنوال یا یک کارت بازی، پس خریدار هیچ نقطه اتصالی به توکنها ندارد. یک شرکت میتواند توکنها را صادر کند، از سرمایه گذاران پول بگیرد و پس از آن هیچ تلاشی برای بهبود اکوسیستمی که قول آن را داده انجام ندهد. بدین ترتیب توکنهای ابزاری پروژه های کلاهبرداری و ضعیف در واقع هیچ بازدهی برای خریداران، سرمایه گذاران و ذخیره کنندگان ندارد. حال اگر توکنهای خریده شده توسط افراد نامبرده چیزی شبیه به یک سهام باشد، خریدارها از حقوق قانونی سرمایه گذاری خود بهرهمند میشوند. بنابراین صادر کنندگان توکن ها و مدیریت پروژه ها، نسبت به انجام صحیح پروژه خود دارای تعهدات قانونی میباشند. در مورد پروژههای دارای توکنهای امنیتی (STO)، اگر کمپانی مذکور قصد ادامه پروژه را نداشته باشد ابتدا باید تمام داراییهای خود را به پول تبدیل کند. بدین ترتیب بدهی سرمایه گذاران تأمین شده و اگر چیزی از آن باقی بماند به صاحبان پروژه میرسد.
اطمینان قانونی، اعتماد سرمایه گذاران:
این یک تصور غلط است که یک توکن یا باید امنیتی باشد یا فقط ابزاری.یک توکن میتواند هر دو را شامل شود. حال اگر یک توکن تنها امنیتی باشد، کاملاً باید قوانین مربوط به اوراق بهادار را اجرا کند.
اگر پروژه دارای توکن امنیتی، قوانین را اجرا نکند، این پروژه با خطرات ناشی از عکس العمل ناظران و مقامات دولتی، بدون در نظر گیری ابزارهای ارائه دهنده بعدی توسط توکنها روبرو است.
نکته ای بسیار مهم که سرمایه گذاران باید به آن توجه کنند:
صادر کنندگان یک توکن و صاحبان یک پروژه نمیتوانند انتخاب و یا تعیین کنند که توکن هایشان امنیتی است یا خیر!
چرا که این تصمیم را صرفاً تنظیم کنندگان قوانین و مقامات میگیرند.
بنابراین اگر پروژه ای اظهار کند که توکن آن از نوع STO است، اظهار آنها بدون عرضه مدرک بی معنی است.
پس میتوان نتیجه گیری کرد که با ورود کامل STOها به بستر بلاک چین، اگر پروژه ایی مایل به پذیرش تعهدات قانونی نباشد، قابل اعتماد نیستند.
۰ دیدگاه
اشتراک
ارسال یک نظر
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.