مروری بر مفهوم نقدینگی

نقدینگی در لغت به معنی خرید و فروش یک خدمات و یا کالا، بدون ایجاد تغییرات شدید در بازار می باشد. نقدینگی همچنین می تواند به دو بحث متفاوت اشاره داشته باشد: بازار نقد و دارایی های نقد

بازار نقد بازاری است که فعالیت های تجاری زیادی در آن رخ داده و بسیاری از افراد مایل به انجام مبادلات در آن می باشند. در مقابل دارایی های نقد به دارایی هایی گفته می شود که به راحتی می توان آنها را به پول نقد تبدیل کرد.

نقدینگی در بازار رمزارزها به چه معناست؟

مانند هر نوعی از سرمایه گذاری، افراد مایل هستند که رمزارزهای خود را به سرعت و بدون نیاز به تغییرات ناگهانی قیمت خرید و فروش کنند. حال برای تحقق بخشیدن به چنین هدفی، بازاری که در آن خرید و فروش رمزارزها صورت می گیرد می بایستی که از نوع بازار نقد بوده و قیمت های درخواستی برای خرید و فروش نباید از هم فاصله داشته باشند.

بیایید برای فهم بهتر این مبحث مثالی بزنیم: باب دارای پنج توکن از رمزارزی خاص می باشد و قیمت رمزارزهای باب طی چند روز گذشته افزایش چشمگیری داشته است. هم اکنون باب از سرمایه گذاری خود خشنود بوده و قصد دارد تا به سرعت توکن های خود را به قیمت روز بازار به فروش برساند. حال اگر این عمل باب در یک بازار نقد صورت بگیرد، به این معنی است که برای قیمت درخواستی باب برای فروش توکن ها، به میزان کافی خریدار وجود داشته و همچنین مبادله ی انجام شده توسط باب تأثیری بر روی قیمت بازار نخواهد داشت چرا که نقدینگی کافی در بازار مذکور، به منظور تأمین دارایی ها، وجود دارد. با این حال اگر باب بخواهد توکن های خود را در یک بازار با نقدینگی پایین به فروش برساند، دیگر نمی تواند رمزارزهای خود را با قیمت روز بازار بفروشد، چرا که به دلیل عدم نقدینگی بازار، تعداد خریداران دارایی مذکور محدود بوده و به علاوه اگر باب بخواهد رمزارزهای خود را با قیمت پایین تری به فروش برساند، تجارت وی باعث تغییر بازار خواهد شد.

چگونه می توان یک بازار نقد را تشخیص داد؟

برای تشخیص اینکه یک بازار نقدینگی کافی را برای تجارت دارا می باشد یا خیر دو شاخص مهم وجود دارد: حجم معاملات ۲۴ ساعته و گسترش قیمت های پیشنهادی.

گسترش قیمت های پیشنهادی در واقع تفاوت بین بالاترین و پایین ترین قیمت پیشنهادی برای یک دارایی خاص می باشد.