بلاکچین بستری برای اعتماد

بلاکچین به زبان ساده:

اگر در طی ده سال گذشته موضوعاتی مانند بانکداری، سرمایه گذاری و یا رمز نگاری را دنبال کرده باشید، به احتمال زیاد کلمه بلاکچین را نیز شنیده اید. تکنولوژی ای که بستر قرارگیری بیت کوین است. 

حال ممکن است که شما در تلاش برای کسب اطلاعات در مورد بلاک چین، با عباراتی مانند “لایه توضیع شده عمومی” و یا ” بلاک چین، تکنولوژی غیر متمرکز” روبرو شده باشید. به هر حال خبر خوب این است که تعریف این عبارت و نوع کارکرد آن از چیزی که فکر می کنید ساده تر است.

چرا بلاکچین؟

در برخورد با نام این تکنولوژی ممکن است سؤالاتی برایتان پیش بیاید. اگر این تکنولوژی پیچیده است چرا آن را بلاکچین نامیده اند؟

بلاکچین به معنای ساده کلمه ای ترکیبی، از بلوکها و زنجیره ها است. بدین ترتیب که اطلاعات دیجیتالی در بلوکها ذخیره شده و سپس در پایگاه داده های عمومی، یعنی ” زنجیره ها” ذخیره می شود.  بلوکها در بلاک چین از قطعات دیجیتالی اطلاعات ساخته شده اند که بطور مشخص شامل ۳ بخش می باشند.بلوکها اطلاعات مربوط به معاملات، مانند تاریخ، زمان و مقدار خرید را ذخیره می کنند.  بلوکها همچنین اطلاعات مربوط به دو طرف معامله را نیز ذخیره می کنند (احراز هویت) 

بلوکها اطلاعات ذخیره شده را از سایر بلوکها متمایز می کنند. به این صورت که هر بلوک دارای یک کد منحصربه فرد به نام “هش” است که قادر به جداسازی از بلوکهای دیگر است. هنگامیکه اطلاعاتی جدیدی به یک بلوک داده می شود این اطلاعات در بلاکچین ذخیره می شود. پس بلاک چین به معنی تجمع بلوکها در کنار هم است.

حال برای اینکه اطلاعات جدید از یک بلوک به سایر بلوکها اضافه شود ۴ رخداد بایستی حاصل شود: 

• معامله باید بین دو طرف اتفاق بیفتد. 
• معامله انجام گرفته باید تایید شود. در دنیای واقعی نیز وقتی شما معامله ای را انجام می دهید، معامله شما توسط پرونده های عمومی اطلاعات، مانند کمیسیون بورس اوراق بهادار یا شخصی که مسئول بررسی داده های جدید است باید تایید شود. حال در مورد بلاک چین این بررسی داده ها توسط شبکه ها و یا همان بلوکها انجام می شود این شبکه ها معمولاً شامل هزاران بلوک (و در مورد بیت کوین ۵ میلیون بلوک ) می شوند. 
• معامله انجام گرفته در بلوکها ذخیره شود. 
• به معامله ذخیره شده در بلوک یک هش تعلق می گیرد. پس از دریافت هش، بلوک حاوی اطلاعات به بلاکچین منتقل می شود.

لازم به ذکر است که هر کسی می تواند محتویات این بستر را مشاهده کند. کاربران همچنین می توانند رایانه های خود را به شبکه بلاکچین وصل کنند. بدین ترتیب رایانه افراد، یک کپی از بلاکچین را دریافت می کند که بطور خودکار، هر زمان که یک بلوک جدید اضافه می شود، نسخه کامپیوتری کاربران نیز بروزرسانی می شود.

بنابراین هر کامپیوتر در شبکه بلاک چین یک کپی از بلاکچین خود را دارد. این مزیت شبکه بلاک چین باعث می شود که تغییرات کوچک توسط افراد متفرقه در بلاکچین سخت باشد و هکرها برای دست کاری اطلاعات بلاکچین نیاز به دست کاری تمام نسخه های کپی شده داشته باشند.

بلاکچین بستری امن برای کسب و کار شما:

مسائل امنیتی در فناوری بلاکچین به چندین روش مختلف اجرا می­شوند. بلوکهای جدید همیشه بصورت خطی و زمانبندی شده در بستر بلاکچین ذخیره می­شوند. به عبارت دیگر آنها همیشه به نقطه پایانی اضافه می شوند. بعنوان مثال اگر به بلاکچین بیت کوین نگاه کنید متوجه می شوید که هر بلوک دارای یک موقعیت منحصر به فرد در بلاکچین است. موقعیت هر بلوک در زنجیره با نام “ارتفاع” مشخص می شود.

بعنوان مثال در هنگام نوشتن کدها، آخرین بلوک اضافه شده دارای ارتفاع ۰۱۵/۴۵۸ می باشد.

بدین معنی که بلوک دارای این عدد آخرین بلوک عضو شده در بلاکچین است. حال نکته امنیتی این موضوع این است که درست بعد از اینکه یک بلوک به انتهای بلاکچین اضافه شد، بسیار دشوار است که به عقب بازگردیم و محتوای بلوک را تغییر دهیم.

همانطور که در مقالات پیش توضیح دادیم، هر بلوک دارای یک کد یا هش است.

کدهای هش با یک تابع ریاضی ایجاد می شوند که اطلاعات دیجیتالی را به رشته ای از اعداد و حروف تبدیل می کنند.

از این رو اگر این اطلاعات به هر نحوی ویرایش شوند و تغییر کنند، کد هش نیز تغییر می کند.

بدین ترتیب یک هکر به منظور ایجاد تغییر در یک بلوک باید تمام بلوکهای بلاکچین را یکی پس از دیگری تغییر دهد.

محاسبه مجدد این هش ها مقدار عظیمی از انرژی محاسباتی را طلب می کند.

به عبارت دیگر هنگامی که یک بلوک به بلاکچین اضافه می شود ویرایش و  حذف کدها تقریبا غیرممکن است.

تا اینجا به مسئله امنیت بستر بلاکچین اشاره شد. حال به نکاتی در مورد مسئله اعتمادسازی در بلاکچین اشاره خواهیم کرد.

برای حل مسئله اعتماد شبکه های موجود در بلاکچین، قسمت هایی برای رایانه هایی که مسئول اضافه کردن کدها هستند اعمال شده است. این آزمایشات که به “مدل های اجماع” معروف هستند در واقع اثبات کاربران این بستر در رابطه با کاری است که باید انجام دهند.

یکی از رایج ترین نمونه های مدلهای اجماع، اثبات کار است که در بلاکچین بیت کوین به کار می رود.

نحوه کارکرد اثبات کار:

در سیستم اثبات کار کامپیوتر باید ثابت کند که با حل یک مسئله یا مشکل محاسباتی پیچیده، کار انجام می دهد.

پس اگر یک رایانه یکی از این مشکلات را حل کند واجد شرایط برای اضافه کردن یک بلوک میشود.

حال نکته اعتمادسازی در این روش این است که فرایند اثبات کار، هک کردن بلاکچین را برای هکرها غیرممکن نمی سازد. بلکه هک کردن را بی فایده می سازد.

چرا که هک کردن بلوکها دقیقا همان نیازهای محاسباتی را دارد که یک کامپیوتر برای اضافه کردن بلوکها دراین بستر دارد.

نظر به اینکه حل این محاسبات نیاز به کامپیوترهای قوی و هزینه بر دارد هزینه هک کردن تقریبا بیشتر از منافع آن می باشد.