شبکه Lightning بیت کوین چیست؟

شبکه Lightning ، در ابتدا به عنوان یک مفهوم خاص، توسط Joseph Poon و Thaddeus Dryja در سال ۲۰۱۵ به دنیا معرفی شد.

ایده اصلی این پروژه ایجاد یک پروتکل پرداخت است، که به عنوان یک راه حل « خارج زنجیره» برای بهبود مقیاس پذیری بیت کوین به کار میرود. هرچند که این مفهوم را میتوان برای سایر رمزارزها نیز استفاده کرد.

بنابراین ایجاد شبکه Lightning بیت کوین به دلیل یک سری از محدودیت ها شکل گرفت، که نه تنها  بیت کوین، بلکه بسیاری از رمزارزهای دیگر نیز با آن مواجه هستند.

در حال حاضر بلاکچین بیت کوین تنها قادر به پردازش ۲ تا ۷ تراکنش در ثانیه می باشد. حال همانطور که می دانید اکوسیستم رمزارزها، هر روزه در حال گسترش است و همانطور که تعداد کاربران شبکه افزایش می یابد، تعداد تراکنش های ارسال شده به بلوک های بلاکچین نیز زیاد می شود، پس با افزایش تراکم، عملکرد کلی شبکه به خطر افتاده و قابلیت استفاده از بیت کوین، به عنوان یک ارزش جهانی رو به کاهش می رود. در چنین شرایطی، شبکه Lightning به عنوان یک راه حل برای کاهش تراکم و افزایش مقیاس پذیری شبکه، در بلاکچین بیت کوین ایجاد شد.

نحوه کارکرد شبکه Lightning :

شبکه Lightning در واقع یک شبکه خارج از زنجیره است که بر روی پلتفرم بیت کوین بنا شده است. این سیستم به صورت P_۲P( همتا به همتا) کار میکند و قابلیت استفاده از آن، متکی بر ایجاد یک کانال به اصطلاح دو طرفه است، که از طریق آن کاربران میتوانند معاملات رمزارزی خود را به صورت یکپارچه انجام دهند.

بدین صورت که برای انجام تراکنش ها توسط شبکه Lightning ، طرفین معامله به ساخت یک شبکه می پردازند. هرچند که روند ساخت یک شبکه و یک کانال پرداختی جدید، بر روی زنجیره صورت می گیرد، اما تراکنش های انجام شده در کانال جدید همگی خارج از زنجیره بوده و نیازی به توافق های جهانی ندارد.

بنابراین، معاملات انجام شده در شبکه های خارج از زنجیره، میتوانند به سرعت از طریق قراردادهای هوشمند تأیید و اجرا شده که نتیجه آن سرعت بالاتر تراکنش ها و هزینه کمتر می باشد.

برای باز کردن یک کانال پرداختیِ خارج از زنجیره، دو طرف معامله باید یک کیف پول Multiple-Signature ( چند امضایی) ایجاد کرده و به آن مقداری رمزارز اضافه کنند. رمزارزهای اضافه شده به کیف پول های این شبکه تنها برای دو طرف معامله قابل دسترسی هستند. هرچند هیچ کدام از این افراد نمیتوانند بدون رضایت دیگری از دارایی های این کیف پول استفاده کنند.

برای درک بهتر چگونگی انجام این معاملات به مثال زیر توجه نمایید.

فرض کنید که آلیس قصد دارد با استفاده از شبکه Lightning ، با باب تراکنش انجام دهد. برای انجام این کار، این دو ابتدا باید با استفاده از یک کیف پول چند امضایی، یک کانال پرداختی خارج از زنجیره بسازند. در این حالت، کانال پرداختی به عنوان قرارداد هوشمند و کیف پول چند امضایی به عنوان یک صندوق به کار می رود که رمزارزهای قابل تراکنش در آن ذخیره می شوند.

حال نکته جالب در این مورد این است که این کانال برای تمامی تراکنش هایی که آلیس و باب در آینده قرار است انجام دهند به کار رفته و پس از پایان تراکنش، از بین نمیرود.

بلافاصله پس از هر تراکنش، آلیس و باب، هر دو، به بروز رسانی ترازنامه خود پرداخته، که این ترازنامه مقدار کلی رمزارزهای هر یک را مشخص میکند. پس از اتمام تراکنش ها، توسط آلیس و باب، آنها باید کانال تراکنشی را بسته، و ترازنامه های خود را در بلاکچین بیت کوین انتشار دهند. پس از این مرحله، قراردادهای هوشمند شبکه Lightning میتوانند بر اساس ترازنامه های موجود، به طرفین این اطمینان را بدهند که بیت کوین های مورد تراکنش به دست شخص گیرنده رسیده است.

به طور خلاصه، طرفین معامله تنها در دو مرحله با زنجیره اصلی بلاکچین تعامل دارند. یک بار برای باز کردن کانال پرداختی و یک بار برای بستن آن. این بدان معنی است که تمام معاملات انجام شده توسط شبکه Lightning ، بدون نیاز به زنجیره اصلی انجام می شوند.

اتصال شبکه ای:

اتصال شبکه ای، در شبکه Lightning بدان معناست که حتی اگر دو طرف معامله یک کانال پرداختی مستقیم نداشته باشند نیز می توانند با یکدیگر به صورت خارج زنجیره ای، تراکنش انجام دهند. به عنوان مثال اگر باب و چارلی دارای یک کانال پرداختی باشند، آلیس که قبلاً با باب طی شبکه ی خود، تراکنش انجام داده است نیز میتواند بدون نیاز به ساخت یک شبکه پرداختی جدید، با چارلی تراکنش انجام دهد.

تا اینجا به فواید شبکه Lightning و راه حل های ارائه شده توسط آن اشاره شد. لازم به ذکر است که با وجود این شبکه، به دلیل افزایش سرعت و هزینه های کم تراکنش، پذیرش عمومی رمزارزها با سرعت بیشتری پیشرفت خواهد کرد. چرا که خرید های روزانه بدین وسیله امکان پذیر میشوند. اما با وجود تمام کارایی های این شبکه، محدودیت هایی نیز وجود دارد که در ادامه به آنها می پردازیم.

محدودیت های شبکه Lightning :

برخلاف تراکنش های انجام شده بر روی زنجیره، معاملات در شبکه Lightning تنها زمانی رخ میدهند که هر دو طرف معامله آنلاین باشند.

شرکت کنندگان شبکه Lightning باید به منظور حفظ امنیت وجوه خود، کانال­های پرداختی را به طور منظم مورد بررسی قرار دهند.

شبکه Lightning هنوز فاکتورهای لازم برای انجام تراکنش ها با مبالغ بالا را ندارد.